THE PUNISHER 12 ( FRANKEN CASTLE )
"ผู้ใดที่คิดจะต่อกรกับอสูรกาย หากไม่ระวังตัวเองแล้วไซร้ จักกลายเป็นมาอสูรกายซะเอง"
Friedrich Nietzsche
เริ่มเรื่องมา อยู่ดีๆ Manphibian มนุษย์ปลา ก็ถูกจับมาที่ คฤหาสน์ลึกลับแห่งหนึ่งซะอย่างงั้น
พวกซามูไร ได้เปิดผ้าคลุมหัวออกเพื่อที่จะให้คุยกับใครบางคน...
Manphibian : แกต้องการอะไรจากข้า? แกพาข้ามาที่นี่ทำไม?
??? : ข้าต้องการอะไรน่ะเหรอ ??
??? : ไอ้มนุษย์ปลาขยะแขยง แกจงบอกที่กบดานของพวกสัตว์ประหลาด และที่ซ่อนของๆสิ่งนั้นมาซะ
Manphibian : ข้าไม่ได้ซ่อนอะไรทั้งนั้น ข้าไม่รู้ แกมั่วแล้ว
??? : แกว่าข้ามั่ว งั้นเหรอ? เจ้ารู้อะไรมั้ย? ข้าน่ะ ได้รับบัญชาจากพระเจ้า ให้ลงมากวาดล้างพวกสัตว์ประหลาดน่าแขยงแบบแก ให้หมดสิ้่นไปจากโลกนี้ไงล่ะ
Manphibian : แกมันก็แค่ตามล่าสัตว์ประหลาดพวกนั้นเพียงเพื่อต้องการสนองความต้องการของแกเองเท่านั้น เลือดบริสุทธิ์ตั้งเท่าไหร่แล้ววะที่ต้องสังเวยให้กับแก ?
??? : แกรู้อะไรมั้ย ? เลือดของพวกสัตว์ประหลาดน่ะ เป็นของศักดิ์สิทธิ์นะเว้ย!!
Manphibian : ข้าจะไม่บอกอะไรแกทั้งนั้น
??? : ข้ารู้อยู่แล้วแหละ ว่าแกคงไม่บอกหรอก
??? : เพราะอย่างงี้ไงล่ะ ข้าถึงสั่งให้ลูกน้องข้า เอาเพื่อนๆของแกมาด้วย
ว่าแล้วเจ้า ??? ก็โชว์เหล่ามนุษย์ปลา ตัวอื่นๆ ที่ถูกชำแหละแล้วให้ Manphibian ดู
??? : ข้าก็แค่ขู่พวกมันให้บอกที่ซ่อนของพวกสัตว์ประหลาดก็เท่านั้น แต่ข้าก็ไม่อยากทิ้งพวกมันไว้ ข้าก็เลยต้องพาพวกมันขึ้นมาด้วย ( มาในรูปแบบชำแหละแล้ว)
Manphibian : ทะ..ทะ..ทำไมแกถึงได้โหดร้ายถึงเพียงนี้ ?
??? : ทำไมข้าถึงโหดร้ายแบบนี้น่ะเหรอ?
" ก็เพราะว่าข้าชอบทำแบบนี้น่ะสิวะเหอๆ "
มันคือเจ้า Captain of Science นั่นเอง
ตัดมาที่ห้องของ แฟรงค์ ในอุโมงค์ใต้ดิน
แฟรงค์กำลังนั่งคิดถึง ภรรยาและลูกๆ ของเค้าที่เสียชีวิตไป
เมื่อเริ่มหลอน ก็ต้องระงับด้วยยา แต่มือไม้ของแฟรงค์นั้นทำงานไม่ค่อยได้ดั่งใจนัก การจะเปิดขวดยาเลยยากตามไปด้วย
เวรกรรม ขวดยาดันหลุดมือซะอีก ยาหล่นลงไปในท่อหมดแล้ว
แต่ไม่เป็นไร ยังเหลืออยู่เม็ดนึง แฟรงค์จึงรีบเอายาเข้าปากซะก่อน
" ทำใจดีๆ ไว้แฟรงค์ ตั้งสติหน่อย "
แล้วทันใดนั้นแฟรงค์ก็เหลือบไปเห็น เจ้าหนูผู้โชคร้ายตัวนึงวิ่งผ่านมาพอดี
"มื้อสุดท้าย"
อย่าบอกนะ?????
และแล้วสิ่งที่คาดไว้ก็เป็นจริง พี่แฟรงค์ของเราจับหนูตัวนั้นยัดใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย
ในขณะที่แฟรงค์กำลังซัดโฮกเจ้าหนูผู้โชคร้ายอยู่นั้น ก็มี "มือเล็กๆ" มือนึงมาสะกิด
พอแฟรงค์หันไปดูปรากฏว่า เป็นเจ้า "โมลลอยด์" ตัวจิ๋วแถมยังแขนด้วนข้างนึงอีกตะหาก
แฟรงค์โดนขัดจังหวะที่กำลังอร่อย ก็ได้ตะคอกใส่เจ้า โมลลอยด์ผู้น่าสงสารตัวนั้น
แฟรงค์ : เอ็งมาขายไรที่นี่วะ ? ข้าไม่ซื้อ...ไปไกล ทีนเลยสาดดด..
แฟรงค์ : ยังๆ ยังไม่ไปอีก ต้องให้พูดหลายครั้งใช่มั้ย?
ในขณะที่แฟรงค์กำลังซัดโฮกเจ้าหนูผู้โชคร้ายอยู่นั้น ก็มี "มือเล็กๆ" มือนึงมาสะกิด
พอแฟรงค์หันไปดูปรากฏว่า เป็นเจ้า "โมลลอยด์" ตัวจิ๋วแถมยังแขนด้วนข้างนึงอีกตะหาก
แฟรงค์โดนขัดจังหวะที่กำลังอร่อย ก็ได้ตะคอกใส่เจ้า โมลลอยด์ผู้น่าสงสารตัวนั้น
แฟรงค์ : เอ็งมาขายไรที่นี่วะ ? ข้าไม่ซื้อ...ไปไกล ทีนเลยสาดดด..
แฟรงค์ : ยังๆ ยังไม่ไปอีก ต้องให้พูดหลายครั้งใช่มั้ย?
ในขณะที่แฟรงค์กำลังจะลงไม้ลงมือ เจ้าโมลลอยด์ ก็ได้ยื่น ช็อคโกแลต Snickers มาให้ 1 อัน
มิตรภาพน้อยๆ ระหว่างทั้ง 2 คน ได้ก่อตัวขึ้นแล้ววว..^^
เมื่อเถียงกันเสร็จ เจ้ามนุษย์หมาป่าก็ออกไป
เมื่อสบจังหวะปลอดคน Morbius ก็ได้เปิดห้องลับขึ้นมา แล้วเข้าไปในนั้น
"เค้าซ่อนอะไรไว้กันแน่"
เมื่อสบจังหวะปลอดคน Morbius ก็ได้เปิดห้องลับขึ้นมา แล้วเข้าไปในนั้น
"เค้าซ่อนอะไรไว้กันแน่"
สิ่งนั้นคือ Blood Stone ที่เจ้า Captain of Science กำลังตามหาอยู่นั่นเอง
Morbius เป็นคนแอบเก็บไว้เองหรือนี่???
Morbius : ไม่มีเหตุผลที่จะซ่อนมันอีกแล้ว มันจะปลอดภัยเมื่ออยู่กับข้า
Morbius : พวกเราทุกคนจะต้องปลอดภัย ถ้าหากหินนี่อยู่ในมือชั้น
ในระหว่างที่แฟรงค์กำลังหลอนอยู่นั้น The Living Mummy ก็ได้เอายาที่แฟรงค์ทำหล่นไปเมื่อกี้มาคืนให้ แล้วบอกว่าพวกเด็กๆ เป็นคนเก็บได้น่ะ
เมื่อแฟรงค์ได้กินยาแล้ว Living Mummy ก็ได้ชวนแฟรงค์ไปข้างนอก เพื่อไปดูอะไรบางอย่าง
แล้ว Mummy ก็พาแฟรงค์เดินออกมา
Mummy : ข้ารู้เรื่องราวของเจ้าหมดแล้ว และข้าก็เล็งเห็นถึง ธรรมชาติของการปกป้องผู้คนในตัวเจ้า ข้าว่าเจ้าจะต้องช่วยพวกเราได้ มีบางอย่างกำลังตามล่าเรา ไล่ฆ่าผู้บริสุทธิ์
แฟรงค์ : ไม่ใช่ธุระกงการ อะไรของข้าซะหน่อย...
Mummy : แล้วธุระของเจ้า คืออะไรงั้นเหรอ ?
แฟรงค์ : ไม่มี...
Mummy : เรื่องต่อสู้เพื่อคนอื่นน่ะข้าผ่านมาเยอะ เพราะเมื่อก่อนในชีวิตของข้า ข้าก็เคยเป็นทาสของ "ฟาโรห์" ข้านำเหล่าทาสก่อการกบฏแต่ไม่สำเร็จ จนตัวเองต้องถูกสาปหลับใหลอยู่ใน โลงศพมากว่า 3พันปี
Mummy : ข้ารู้ว่าซักวันจะต้องมีคนที่ช่วยพวกเราได้ เจ้าควรจะได้เห็นสิ่งที่ข้าจะให้เจ้าดูนี้ ว่าเจ้าควรที่จะต่อสู้เพื่อพวกเค้ามั้ย?
ยินดีต้อนรับสู่ "Monster Metropolis" แฟรงค์ แคสเซิ่ล
Mummy : ตั้งแต่เิริ่มมีการโจมตีพวกเราเกิดขึ้น พวกมันก็ฆ่าทำลายล้างพวกเราไปนับพันๆ ไม่ว่าจะเป็นพวกผิดธรรมชาติ, สัตว์ประหลาดต่างมิติ, มนุษย์ต่างดาว แล้วก็พวกตัวประหลาดต่างๆ
Mummy : พวกมันไม่สนใจ ไม่แยกแยะอะไรทั้งสิ้น พวกมันคิดแค่ว่าพวกตัวประหลาดอย่างเรานั้น สมควรตาย
Mummy : พวกเรามี มหานครสัตว์ประหลาด ที่มั่นคงแห่งนี้เป็๋นเสมือนบ้านที่คอยปกป้องเรา จากพวกนักล่า เมืองแห่งนี้ได้เติบโตขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ พวกสัตว์ประหลาดทั่วโลก ต่างก็หนีมาอยู่รวมกันที่เมืองนี้
Mummy : สัตว์ประหลาดพวกนั้นพากันมาที่นี่ ด้วยคำมั่นเพียงหนึ่งเดียวว่า " The Legion of Monster " สามารถปกป้องพวกเค้าได้
Mummy : แต่ข้าเกรงว่า คำมั่นนั้นจะไม่มีผลอีกต่อไป
Mummy พาแฟรงค์เข้ามายังห้องๆหนึ่ง ซึ่งเหมือนพิพิธภัณฑ์รวบรวมอาวุธในยุคต่างๆที่เหล่า สมาพันธ์สัตว์ประหลาดได้ใช้ต่อสู้กับพวกผู้ล่า
Mummy : มนุษย์ ชื่นชอบการทำลายล้างเผ่าพันธุ์ที่แตกต่าง และก็เป็นโชคร้ายของพวกสัตว์ประหลาดที่ต้องเกิดมาแตกต่างกับมนุษย์
Frank : งั้นแกก็น่าจะไปอยู่กับพวก X-men นะ อาจจะเวิร์คว่ะ
Mummy : พวกเราไม่เหมือนมิวแทนต์ พวกเราไม่ได้อยากเป็นปรปักษ์กับใคร พวกเราไม่ได้เป็นพวกที่ยอมรับการทรมานของพวกมนุษย์ได้ เราไม่ได้อยากที่จะปกป้อง โลกที่ทั้งเกลียด และกลัวเรา
Mummy : ใช่ แต่เราก็ต้องลุกขึ้นต่อสู้ เมื่อถึงคราวจำเป็นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
" แต่เราก็ต้องต่อสู้เพียงลำพัง "
Frank : ใช่ นั่นแหละ ข้าไม่เอาด้วยว่ะ
แล้วแฟรงค์ก็เดินหนีไป....
*ไม่ว่า Mummy จะพยายามเกลี้ยกล่อมเท่าไหร่ แต่ยังไงแฟรงค์ก็ไม่ยอมตกลงที่จะช่วยต่อสู้ซักที
ทำไมใจร้ายยังงี้ฟะ ?
ตัดมาที่ในโบสถ์ Morbius กำลังนั่งดูหิน Blood Stone ในมือ เหมือนเค้ากำลังจะมาสารภาพบาปกับหลวงพ่อ
หลวงพ่อ : อาทิตย์นี้ข้าไม่เห็นเจ้ากินอะไรเลยนะ Morbius
Morbius : เ่อ่อ! ผมสบายดีครับหลวงพ่อ ผมก็ยังกินปกตินะครับ
หลวงพ่อ : เจ้าบอกคนอื่นๆแล้วใช่มั้ยว่าทำไมเจ้าพวกนั้นถึงออกตามล่าเรา ? แล้วเจ้าเก็บอะไรเอาไว้?
Morbius : เอ่อ! ผมยังไม่ได้บอกใครเลยครับ ผมยังไม่พร้อมที่จะบอกน่ะ
Morbius : มีที่ไหนมั้ยครับหลวงพ่อที่ผมพอจะวางใจให้จัดการกับเจ้าสิ่งนี้ได้?
หลวงพ่อ : Fantstic 4 ไง บางทีถ้าหินนั่นอยู่ในมือของ " รีด ริชาร์ด" มันอาจจะเกิดประโยชน์ได้มากมาย
Morbius : หินนั่นมีพลังมากมาย มนุษย์ธรรมดาจะไปต้านทานพลังอันมากมายของหินนั่นได้ยังไง?
หลวงพ่อ : นี่เจ้ายังไม่ได้ตกอยู่ในอำนาจของหินนั่นใช่มั้ย ?
Morbius : ข้าไม่ใช่ มนุษย์
หลวงพ่อ : เจ้าคือมนุษย์!!!
Morbius : ข้ามันก็เป็นแค่สัตว์ประหลาด ที่ยังมีความปรารถนา และต้องการ
และข้าก็จะไม่ปฏิเสธพลังของมันเด็ดขาด
หลวงพ่อ : เจ้านี่มัน....
เพียงเพราะความปราถนาของเจ้า เจ้าคิดว่ามันควรแล้วเช่นนั้นเหรอ?
เป็นแค่แวมไพร์ ที่จะไม่มีชีวิตอยู่ได้หากปราศจากเลือด แต่อยู่รอดได้ด้วยพลังของหินนั่น เพียงเพราะความกระหายของเจ้าแท้ๆ ตราบใดที่หินนั่นมันยังอยู่ที่นี่
" พวกเราทั้งหมด...จะตกอยู่ในอันตราย"
โครม!!!!
ไม่ทันขาดคำ ก็มีเสียงดังมาจากจากด้านนอก
พวกซามูไรบุกแล้ววว...
ภาพที่อยู่ตรงหน้าของ Morbius คือ ภาพของเหล่าสัตว์ประหลาดที่กำลังโดนพวก ซามูไรโหดกำลังไล่ฆ่าเหล่าสัตว์ประหลาด ด้วยความโหดเหี้ยม
Morbius : นี่ข้าทำอะไรลงไปเนี่ย??
ภาพที่อยู่ตรงหน้าของ Morbius คือ ภาพของเหล่าสัตว์ประหลาดที่กำลังโดนพวก ซามูไรโหดกำลังไล่ฆ่าเหล่าสัตว์ประหลาด ด้วยความโหดเหี้ยม
Morbius : นี่ข้าทำอะไรลงไปเนี่ย??
พวกเหล่าสัตว์ประหลาดที่น่าสงสาร กำลังถูกฆ่าตายไปเพียบ บ้างก็ร้องเรียกหาลูก บ้างก็ร้องให้ช่วย บ้างก็ร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด
ช่างเป็นภาพที่น่าเวทนายิ่งนัก
เมื่อตั้งสติได้ Morbius จึงรีบนำหิน Blood Stone ไปซ่อนทันที
แต่ยังไม่ทันจะซ่อน ก็มีใครคนนึงพูดขึ้นมาด้านหลัง
" ข้าเห็นนะว่าหินนั่น อยู่กับแก "
" ส่งมันมาให้ข้าซะดีๆ ไอ้หัวโกร๋น "
" ตอนนี้พวกข้า กำลังฆ่าพวกแกอย่างหนุกหนานเลยว่ะ "
ตัวหัวหน้าใหญ่โผล่มาแล้ว
Captain of Science
ตัดมาที่ห้องของ แฟรงค์
ด้านนอกกำลังฆ่ากันกันอยู่ แต่พี่แฟรงค์ยังนอนหลับไม่รู้เรื่อง
เจ้าหนูน้อยโมลลอยด์ ตัวที่ให้ช็อคโกแลตแก่แฟรงค์ในตอนแรก เปิดประตูเข้ามาเพื่อปลุกแฟรงค์
แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไร เจ้าหนูโมลลอยด์ ก็ถูกเลเซอร์ ยิงจนทะลุอกซะงั้น
แฟรงค์ได้อุ้มร่างเจ้าหนูโมลลอยด์นั้นขึ้นมา
Frank : " เจ้าหนูนี่ตาบอด แถมเป็นใบ้
แต่ตาของเจ้าหนูนี่มันบอกว่า
เค้าตายอย่างทรมาน "
พวกซามูไร 5 คนได้โผล่เข้ามาจ๊ะเอ๋! พอดี
Frank : " เจ้าหนูนี่ ต้องไม่ตายฟรีแน่นอน "
เอาแล้ว พี่แฟรงค์ของเรา เอาจริงแล้วครับ....
โปรดติดตามตอนต่อไป..
เล่มหน้า รับประกันความโหด แบบเลือดสาดครับ....
ขอบคุณครับ สนุกมากเลยครับ
ตอบลบขอบคุณที่ติดตามเหมือนกันครับผม...
ลบจะเอาไรไปสู้พี่แฟร้ง -.-
ตอบลบตัวโกงบุกมาแบบยิงไม่เลือก แต่พอเจอพระเอกทีไรลีลาทุกที(Passive skill ของตัวเอกทุกตัวจริงๆ)
ตอบลบเดี๋ยวก็เสร็จพระเอกหมด ^o^
ขอบคุณที่สปอยครับ
หน้าตาพี่เเฟรงค์ไม่เหลือเค้าความโหดเลย 55
ตอบลบขอบคุณมากครับ สปอยได้ดีมากครับ